Ik voel de druk en ik denk veel andere mensen ook. Ik heb het over de druk die je voelt vanuit de maatschappij. Wie is de maatschappij? Dat zijn wij, maar… Toch voelt dat niet altijd zo en ik leg je graag uit wat ik bedoel. Bij mij begon het in groep acht toen de cito toets werd gemaakt. Daarvoor scoorde ik zo laag, dat mijn ouders besloten om de leerkracht erop aan te spreken. Want ik ben niet dom en ik kan goed leren, maar waar lag het dan aan?
In mijn geval lag het aan het eczeem, de allergieën en de medicijnen die ik daarvoor kreeg. Iedereen met eczeem weet dat het zwaarder is dan het lijkt. Ik had het over mijn hele lichaam en daardoor had ik de hele dag jeuk en pijn. Slapen? Dat kon ik niet want ik lag hele nachten wakker door de jeuk. Geen wonder dat ik mij niet kon concentreren en leren. Ik was simpelweg te moe en bezig met het stillen van de jeuk.
Ondertussen ben ik aan het afstuderen op hbo-niveau. Niet slecht voor iemand die heel laag scoorde voor de cito toets, haha! Ik ben nooit dom geweest, maar de maatschappij zorgde er wel voor dat ik mij zo voelde. Want je moet minimaal de havo halen om ergens te komen. En je moet er natuurlijk ook op een bepaalde manier uitzien, gedragen en leven. Aldus de leraren op mijn middelbare school, waar ik niet snel genoeg klaar mee kon zijn.
Na de middelbare school kwam het hbo. Op het hbo voelde ik mij eindelijk thuis. Ik koos de opleiding maatschappelijk werk en dienstverlening. Geen wiskunde, hoera! Ik ben er goed in, haalde alles op eigen kracht en netjes binnen vier jaar. Toen kwam het afstuderen waar ik nog steeds mee bezig ben, helaas. Daardoor voelde ik mij een lange tijd weer zoals in groep acht. Alsof ik er niets van kon, terwijl het eigenlijk niet aan mij ligt.
Maar het afstuderen is weer een ander verhaal, dus daar vertel ik je een andere keer over. Mijn punt is dat ik wederom de druk voel, want volgens de maatschappij moet je een diploma hebben. Ik word dit jaar negenentwintig en de meeste vrouwen hebben dan al een kind, een man en een eigen huis. Ik heb alleen een norse Chihuahua, haha! Boeit mij dat? Nee, eigenlijk niet. En toch voel ik de druk vanuit de maatschappij.
Als individu heb ik mijn eigen plan getrokken. Ik werk elke dag aan mijn bedrijf, mijn blog en probeer zoveel mogelijk lol te maken. Toch voel ik de laatste tijd regelmatig de druk om meer te presteren. Alsof wat ik doe nog niet genoeg is, ken je dat gevoel? Dat je op je werk bent en denkt: ‘Is dit het nou? Heb ik hier zo hard voor gewerkt?’ Vervolgens ga je al je vrienden af die het allemaal beter lijken te doen dan jij.
En dan, ja… Dan voel je weer die druk om het nog beter te doen. Maar wat is beter? Wie zegt dat het leven van je vrienden of andere mensen in het land beter is? Dat is dus de maatschappij: Een algemeen idee van hoe je moet leven en wie je moet zijn. Ook al is dat helemaal niet wie je bent of wat je wilt, die druk ervaar je hoe dan ook. Sommige mensen meer dan anderen.
Soms raak ik erin verloren, in dat gevoel van druk. Dan ben ik mijzelf niet en ben ik constant op zoek naar hoe ik het beter kan doen. Als ik heel eerlijk moet zijn, ben ik heel tevreden met waar ik nu mee bezig ben. Ik ben nog niet waar ik wil zijn, maar ik waardeer het proces steeds meer. Voor mij geen 2.1 kinderen en een Prius voor de deur. Nope, doe mij maar een leven vol met avontuur. Een leuke man? Yes! Mooi huis? Zeker weten!
Verder wil ik gewoon keihard carrière maken en er daarna lekker van genieten. Als ik later groot ben wil ik in een kimono met veren door mijn huis drentelen. De butler vragen om nog een cocktail en mijn man de krant aangeven. En natuurlijk mijn derde vakantie voor het jaar boeken, haha! Dat is mijn droom, maar door die druk vergeet ik die regelmatig. Dan ben ik mij alleen maar zorgen aan het maken of ik wel goed bezig ben.
Ik wil dit graag bespreekbaar maken omdat ik dit ook heel erg merk in mijn omgeving. Toch durven weinig mensen het erover te hebben, terwijl dat juist goed zou helpen. Want als je het heel realistisch bekijkt, is jouw leven vaak beter dan je denkt. We raken alleen de kijk op de realiteit kwijt door die druk van buiten. Wij laten ons er soms te veel door leiden. Ik heb dat de laatste paar maanden ook heel erg ervaren en daardoor zat ik vast.
Door artikelen zoals deze te lezen kreeg ik weer grip op mijzelf. In dit geval was het voor mij goed om de maatschappij als het ware buiten te sluiten. Leuk dat heel Nederland dat doet, maar ik word gelukkig van dit en daar ga ik mij dus echt op focussen. Dit was uiteindelijk mijn conclusie en daar probeer ik mij ook echt aan de houden. Lastig? Zeker weten, vooral wanneer het warme water weer eens uitvalt in mijn huis.
Dan denk ik aan mijn vriendinnen met een koophuis die dat probleem niet hebben. Hun huis is beter! Maar iedereen heeft een ander leven en ik hoef mij enkel te focussen op dat van mij. Daarom fix ik zelf de geiser, ga ik lekker warm douchen en daarna weer aan de slag voor mijzelf. Toedeloe druk vanuit de maatschappij, hallo zonnige toekomst! Ik hoop echt dat je iets aan dit artikel als jij net als ik weleens die druk ervaart.
Laten wij elkaar helpen door andere mensen niet een kant op te duwen. Leef en laat leven zullen we maar zeggen. Wees een hippie, vrij van geest en high on life! Een ja, die druk zullen we ongetwijfeld weer eens voelen. Gelukkig weet ik nu dat ik zelf bepaal wanneer ik het voel en wanneer ik er helemaal klaar mee ben. Het is en blijft een proces om die druk die ik voel te verwerken, maar hey! Wat is het leven zonder uitdagingen?
Keep on stepp’n,
Kaya-Quintana
P.S. Lees ook mijn andere persoonlijke updates.
life coach Grace Louise
Tja en dit is waarom het zo belangrijk is niet te vergelijken. Helaas doen we dit allemaal wel eens, maar hoe bewuster je ermee om weet te gaan, des te beter zul je in staat zijn gewoon geluk te ervaren in jouw eigen bestaan. Het gras lijkt altijd groener bij de buren, maar geloof mij, het is vaak KUNSTGRAS! 🙂
Marilou
Goed artikel! Denk dat de maatschappij ook deels ‘verantwoordelijk’ is voor vele (jonge) mensen met burn-out klachten..
Een groot huis, een goede baan en een mooie auto voor de deur is natuurlijk heel fijn, en soms ben ik wel eens jaloers op vrienden met een HBO diploma en een flink salaris. Maar zij maken vaak lange dagen, zijn amper thuis en hebben weinig tijd voor geliefden/familie. En dan ben ik toch weer héél blij met mijn parttime baan en genoeg tijd om lekker te sporten en leuke dingen te doen. Dan maar wat minder geld en luxe, ik ben veel gelukkiger en minder gestresst op deze manier 🙂 (Lekker warrig verhaal ook oeps, haha).
Laura
Herkenbaar. Ik ben dit jaar 26 geworden, en ga na de zomer beginnen met een voltijd HBO-studie. Na mijn MBO, 7 jaar geleden, ben ik gaan werken, dus ik had een heel ander leven dan het gros van mijn leeftijdsgenoten. Ik heb nu besloten toch mijn HBO-diploma te gaan halen en heb er onwijs veel zin in, maar het is wel een andere route dan de meeste mensen nemen. Soms vind ik dat wel lastig en ben ik bang dat mensen me hierom raar vinden ofzo, maar ik probeer dat nu ook los te laten. Het zou niet moeten uitmaken wat ‘de maatschappij’ vindt. En ach, als ik over (hopelijk) vier jaar klaar ben met studeren, moet ik nog 40 jaar werken, dus heb nog tijd zat 😉
Marre
Heel herkenbaar. En mensen hebben toch altijd een mening of je nu wel of niet in de pas loopt. Ben nu lekker aan het werk als verpleegkundige. (Commentaar: Je hebt toch veel meer capaciteiten) En na die 32 uur trek ik de deur achter me dicht en heb ik tijd voor mijn prioriteiten.
Kaya-Quintana
MarreIk vind verpleegkundige een mooi beroep en als jij het leuk vindt, top! En 32 uur werken is trouwens echt ideaal, love it 😀